• 
• 
• 

Menu podmiotowe

Jesteś na: Strona główna / Nasze przedszkole / Dla Rodziców / Publikacje, porady

Codzienne problemy z życia przedszkolaka

Wieloletnie doświadczenia nauczycielek związane z pobytem dziecka w przedszkolu w zakresie codziennych zwykłych „problemów” można przedstawić w postaci krótkich porad i propozycji.

Ubranie dziecka winno być dobrane do wieku dziecka, aby nie sprawiało kłopotów. Dla maluchów najkorzystniejsze są spodnie z gumkami. Unikajmy spodni i spódniczek na szelkach lub z guzikami do odpięcia. Bluzki i sweterki muszą być łatwe do zdejmowania i lekko przechodzić przez głowę. Dobrze jest pod bluzkę założyć z koszulkę z krótkim rękawem. Buty i kapcie najkorzystniejsze są bez wiązania lub zapinane na rzepy. Dla maluchów dobrze jest zostawić w przedszkolu zapasowe majteczki i rajtuzy. Zdarza się bowiem, że dziecko zajęte zabawą nie zdąży z potrzebą fizjologiczną.

Jedzenie posiłków bywa czasami problemem, który jednak najczęściej wywołują sami rodzice. Dzieci w towarzystwie koleżanek i kolegów najczęściej zjadają wszystko, a jeśli dotychczas nie lubiły jakiś potraw poznają je i po czasie akceptują. Niejednokrotnie opowiadają o tym w domu i chcą, aby przygotować podobne posiłki. Dobór składników pokarmowych w przedszkolu odpowiada wymogom zdrowego żywienia i jest to stale kontrolowane przez SANEPID. Jeżeli dziecko nie ma alergii na daną potrawę lub nie ma innych przeciwwskazań lekarskich, warto zachęcać dziecko do zjadania wszystkich potraw. Jadłospisy są prezentowane w przedszkolu na tablicy ogłoszeń.

Istotnym problemem jest dla wielu dzieci leżakowanie. Poobiedni odpoczynek jest zalecany szczególnie dla 3 i 4 latków. Pozwala na wyciszenie, relaks, odpoczynek po kilku godzinach hałasu, zajęć i zabawy. Jeśli dziecko zgodzi się położyć prawie zawsze zasypia. Zdecydowana postawa rodziców bardzo ułatwia usunięcie problemu.

Zabieranie ulubionej zabawki do przedszkola ma tyle zalet co i wad. Misiu czy laleczka przypominające dom, mogą stwarzać dziecku poczucie bezpieczeństwa szczególnie w pierwszych dniach pobytu w przedszkolu. Jednak zwykle po kilku pierwszych dniach, czasem godzinach dziecko podejmuje wspólną zabawę z innymi i wówczas przytulanka przeszkadza. Dziecko nie wie co ma zrobić, bawić się z dziećmi, czy pilnować swojej lali. Bywa, że inne dzieci zainteresowane nową zabawką mogą też się chcieć pobawić. Jeśli nasze dziecko pozwoli na to, będzie świetnie, jeśli nie może powstać konflikt.

Rozmowy z dzieckiem o przedszkolu są koniecznym elementem edukacji i wyrazem zainteresowania problemami dziecka. Mimo najczęstszego pośpiechu trzeba znaleźć chwilkę, aby dziecko mogło opowiedzieć o spędzonym dniu, o swoich problemach i radościach. Należy pozwolić, aby wyraziło własną opinię na temat przedszkola, pani i innych dzieci. Istotne jest, aby zauważać pozytywne efekty edukacji i rozwoju dziecka i chwalić je za to. W żadnej społeczności, a więc i w przedszkolu nie uda się uniknąć konfliktów. Należy pozwolić dziecku się wyżalić i podtrzymać je na duchu, a jeszcze lepiej przedyskutować problem i wesprzeć je, albo podpowiedzieć rozwiązanie. Dziecko powinno też wiedzieć, że może w takich chwilach zaufać swojej Pani tak samo jak rodzicom.

Stały kontakt i współpraca z nauczycielkami winna być podstawą wiedzy o rozwoju i problemach naszego dziecka. Podstawowe informacje to: czy zjadło posiłki, czy dobrze się bawiło, jak wyglądają jego kontakty z rówieśnikami, czy umie współpracować w grupie, czy wykonuje polecenia, czy zdarzają się problemy wychowawcze. Należy też rozmawiać o rozwoju dziecka. Uwagi i opinie nauczycielek mogą czasami niemile nas zaskoczyć, ponieważ przyzwyczailiśmy się lub nie widzieliśmy problemu. Popełnicie wielki błąd, jeśli z góry założycie negatywny stosunek nauczycielki do dziecka. „Przedszkole” jest partnerem we właściwym kształtowaniu osobowości naszego dziecka. Trzeba zastanowić się z czego może wynikać problem i jeśli się nie zgadzamy lub nie zostaliśmy przekonani należy powrócić do rozmowy z nauczycielem lub dyrektorem placówki. Nie oczekujmy i nie wymuszajmy u nauczycielki oceny i porównywania z innymi dziećmi. Nie porównujmy prezentowanych prac i rysunków naszego dziecka do innych. Pamiętajmy też, że etap edukacyjny dzieci w wieku 3 do 6 lat charakteryzuje się indywidualnym, a więc nierównym rytmem rozwojowym. Bywają bowiem w okresie przedszkolnym dziecka okresy dużych zmian i takie, w których następują one bardzo wolno. Zatem ocenianie i przykładanie wzorców jest niedopuszczalne, a egzekwowanie jednolitych standardów jest nieuzasadnione. Postępy i rozwój dziecka należy widzieć w aktualnych jego możliwościach. Postępy zaś mierzcie porównując co potrafi teraz , do tego co potrafiło wcześniej.


20 reguł wychowania dzieci wg Janusza Korczaka:

1. Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego, czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.

2. Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia bezpieczeństwa.

3. Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz mi pomóc zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.

4. Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję postawę głupio dorosłą.

5. Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli rozmawiamy w cztery oczy.

6. Nie chroń mnie przed konsekwencjami. czasami dobrze jest nauczyć się rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.

7. Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża mojemu poczuciu wartości.

8. Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że Cię nienawidzę. To nie Ty jesteś moim wrogiem, lecz Twoja miażdżąca przewaga!

9. Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami wykorzystuję je, by przyciągnąć Twoją uwagę.

10. Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i robię się głuchy.

11. Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony, kiedy nic, z tego wszystkiego nie wychodzi.

12. Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli. To dla tego nie zawsze się rozumiemy.

13. Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach zmusza mnie do kłamstwa.

14. Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją wiarę w Ciebie.

15. Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać, że zamiast prosić Cię o wyjaśnienie, poszukam ich gdzie indziej.

16. Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.

17. Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na Twój temat byłaby w przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o jakiej nawet ci się nie śniło.

18. Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.

19. Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.

20. Nie bój się miłości. Nigdy.

 

 

Drodzy Rodzice

Plakat porządkujący zasady bezpieczeństwa w walce z koronawirusem, który w czytelny sposób przedstawia jak postępować nie tylko podczas kwarantanny, ale także podczas zakupów, załatwiania spraw urzędowych,  mówi o wsparciu dla seniorów oraz daje wskazówki jak zachować się w przypadku podejrzenia zachorowania.

plakat w plikach:

 

 

 

Drodzy Rodzice

 

Problem wszawicy, powraca do placówek oświatowych jak bumerang. Mimo, że na rynku dostępnych jest wiele skutecznych preparatów zwalczających wszy, problem występuje cyklicznie, a stereotypowe myślenie o wszawicy jako chorobie wstydliwej nie pomaga w eliminacji tego zjawiska.

 

Co powoduje wszawicę?

Najczęściej zarażają się dzieci w wieku 3-12 lat przez kontakty bezpośrednie w trakcie zabawy oraz nie w pełni wyrobione nawyki higieniczne, np.stosowanie wspólnych przedmiotów (szczotki, spinki, grzebienie, ubrania, nakrycia głowy, pluszowe zabawki, materace, pościel).

Jakie są objawy wszawicy i jak ją rozpoznać?

Pierwszym sygnałem wskazującym na obecność wszawicy jest uporczywe swędzenie, najbardziej intensywny w miejscu występowania pasożytów tj. okolicy skroniowej, ciemieniowej i potylicznej głowy. Może temu towarzyszyć zaczerwienienie głowy, szczególnie na linii włosów lub za uszami. Mogą występować przeczosy tj. drobne ranki i zadrapania spowodowane uporczywym świądem i drapaniem. Konsekwencją tego jest uszkodzenie skóry głowy, które może prowadzi do stanów zapalny i otwiera drogę do zakażeń bakteryjnych i/lub grzybiczych. W skrajnych przypadkach na głowie osoby zarażonej wszawicą pojawia się tzw. „kołtun” tj. włosy zlepione ropno-surowiczą wydzieliną.

Jak leczyć wszawicę?

W przypadku zdiagnozowania wszawicy należy bezwzględnie leczyć nie tylko samego pacjenta, ale także obserwować i ewentualnie leczyć wszystkie osoby kontaktujące się blisko z pacjentem (rodzina). Do zwalczenia wszawicy konieczne jest zastosowanie odpowiedniego preparatu, który skutecznie likwiduje pasożyty. Obecnie stosowane są preparaty w postaci lotionu, żelu, szamponu i/lub kremu, można je dostać w aptekach. W trakcie leczenia należy bezwzględnie przestrzegać zasad i zaleceń co do sposobu użycia, tj. właściwej aplikacji, czasu działania oraz powtarzania kuracji. Po użyciu preparatu należy wyczesać włosy gęstym grzebieniem (zabieg ten usuwa martwe wszy oraz odklejone gnidy). Potem grzebień należy starannie oczyścić (można wykonać to przez zamrażanie lub zanurzenie we wrzącej wodzie).

Zastosowanie preparatu należy powtórzyć po 7-10 dniach. Specjalnym czynnościom poddane powinny być również rzeczy osobiste osoby zarażonej i osób z najbliższego otoczenia. Wszelkie ozdoby do włosów, grzebienie, szczotki należy wygotować lub zniszczyć. Ubrania, pościel należy wyprać w temperaturze co najmniej 60°C (temp. 53.5°C zabija wszy i ich jaja) lub chemicznie i wyprasować żelazkiem z funkcją pary szczególnie przy szwach. Rzeczy, których nie można wyprać trzeba spryskać preparatem owadobójczym, a następnie szczelnie zamknąć na 10 dni w foliowym worku, następnie wyczyścić na sucho lub mokro. W pomieszczeniach należy odkurzyć podłogę i meble. Pluszowe zabawki wyprać lub przetrzymać w zamrażalniku ok. 24-48 godzin.

Kiedy wszawica jest wyleczona?

Czas leczenia zależy od czasu trwania kuracji. Zasady i zalecenia co do sposobu użycia, tj. właściwej aplikacji, czasu działania oraz powtarzania kuracji znajdują się na opakowaniu i/lub ulotce dołączonej do opakowania odpowiedniego preparatu.

 

Bezwzględnie nie wolno piętnować osoby dotkniętej wszawicą i jej rodziny!

Wszawica może wystąpić w każdym środowisku niezależnie od statusu ekonomicznego i poziomu higieny. Powszechnie występująca stygmatyzacja pacjentów ze zdiagnozowaną wszawicą jest główną przyczyną braku wymiany informacji i tym samym utrudnia w znacznym stopniu podjęcie czynności mających na celu leczenie i zapobieganie tym pasożytom.

Dlaczego wszawica powraca?

Dbałość o higienę osobistą i status społeczny nie mają wpływu na częstość występowania wszawicy. Może się nią zarazić każda osoba przez kontakt z chorym lub jego rzeczami osobistymi. Zarażenie następuje w wyniku bliskiego kontaktu z chorym lub jego rzeczami osobistymi, ponadto zarażeniu się wszawicą sprzyjają duże skupiska ludzi.

 

https://gis.gov.pl/oswiata/zadania-szkoly-w-walce-z-wszawica/

 

 

 

 

Szanowni Państwo!

Tym razem jest to kampania społeczna połączona z projektem dla młodych rodziców pod hasłem "WIELKA MOC"

 

PIERWSZY DZIEŃ W PRZEDSZKOLU:

1. Dla maluchów pierwsze dni w przedszkolu są wielkim stresem. Równie ciężko przeżywają je rodzice. Jak przetrwać ten trudny czas jak pomóc dziecku w przystosowaniu się do nowego środowiska.
2.Pozwól dziecku zabrać do przedszkola ulubioną zabawkę. Da mu ona większe poczucie bezpieczeństwa.
3. Zadbaj by poranne pożegnanie odbywało się bez pośpiechu. Ale też nie przedłużaj go w nieskończoność. Jeśli maluch łatwiej rozstaje się z ojcem niech on odprowadza go do przedszkola.
4. Jeśli możesz, w ciągu pierwszego miesiąca odbieraj malucha przed leżakowaniem. Małemu dziecku sen kojarzy się z nocą i może mieć poczucie, że mama zapomniała go odebrać.
5. Bądź punktualna. Staraj się zawsze przychodzić po dziecko o tej porze, o której mu obiecałaś.
6. W sprawach jedzenia nie decyduj za dziecko. Ustal z wychowawczynią, że dziecko nie musi jeść tegon, czego nie lubi, ale też z góry nie zastrzegaj: "Proszę mu nie dawać marchewki, bo jej nie znosi. Dzieci w towarzystwie rówieśników często zjadają wszystko.
7. Nawet, gdy masz wolny dzień nie zostawiaj dziecka w domu. Będzie później na nowo przeżywać przedszkolny stres.
8. Rozmawiaj o dziecku z wychowawczynią. Pytaj jak radzi sobie z poleceniami, jaki ma kontakt z rówieśnikami itp.
9. Traktuj pobyt w przedszkolu, jako rzecz naturalną i oczywistą. Wytłumacz dziecku, że każdy ma jakieś obowiązki, "mama i tata chodzą do pracy, siostra do szkoły, a ty do przedszkola". Jeśli przedszkole jest koniecznością, nie obiecuj dziecku, że chodzi tylko na próbę.

 

Mama i Tato mój pobyt w przedszkolu jest bardzo ważny i dlatego proszę was:

 

1. Przyprowadzajcie mnie do przedszkola.
2. Odbierajcie mnie też punktualnie, bo inaczej pomyślę, że o mnie zapomnieliście
3. Przychodźcie na zebrania rodziców. To jest bardzo ważne dla nauczycielki i dla mnie.
4. Nie zapomnijcie, że w moim przedszkolu obowiązują pewne normy i zasady, których należy przestrzegać.
5. Jeśli wy będziecie się do tego stosować to i ja nauczę się tak postępować

Dziękuję Mamo i Tato za to, że mi pomagacie swobodnie rozwijać się !

Już chodzę do przedszkola - powinienem / powinnam znać:

1. Swoje imię i nazwisko
2. Swój wiek
3. Swój adres

I. Co więcej, muszę się nauczyć:
1. Mówić dzień dobry i do widzenia
2. Dbać o moje rzeczy i odkładać je na swoje miejsce
3. Dostosować się do harmonogramu zajęć w przedszkolu
4. Dzielić się z innymi i nie dyskryminować nikogo
5. Być koleżeński
6. Przy stole zachowywać się kulturalnie
7. Dbać o siebie i innych
8. Cieszyć się rzeczami, które lubię
9. Być dobrym człowiekiem

Wy dorośli mi w tym pomożecie !

 

 

Ulotka dla Rodzica

Szanowni Rodzice!

Jeżeli wymowa Waszego dziecka budzi wątpliwości, nie bagatelizujcie tego problemu. Udajcie się niezwłocznie do logopedy, gdy:

o Dziecko podczas mówienia wysuwa język między zębami
o Mowa jest świszcząca, nieprzyjemna dla ucha
o W czasie mówienia wykrzywia wargi
o Wymawia głoski ustne przez nos lub ma trudności a wypowiadaniem głosek nosowych
o Głoski dźwięczne(w, z, d, b, ż, dż) zastępuje ich bezdźwięcznymi odpowiednikami
o Nieprawidłowo realizuje głoskę r lub zastępuje ją głoską j, l w szóstym roku życia
o Zamiast głosek k, g mówi t, d, albo l, j
o Pięciolatek głoski sz, cz, ż, dż zastępuje głoskami s, c, z, dz, ś, ź, ć, dź
o Opuszcza głoski, części wyrazów lub mówi niezrozumiale i niewyraźnie

Po badaniu logopeda może ocenić stan rozwoju mowy dziecka i ewentualnie skierować go do specjalistów: ortodonty, stomatologa, laryngologa. W przypadku stwierdzenia zaburzenia mowy, po uzyskaniu zgody rodziców, logopeda podejmuje terapię.
Wczesne zdiagnozowanie i podjęcie terapii logopedycznej jest warunkiem osiągnięcia sukcesów w szkole, w szczególności w nauce pisania i czytania. Pozwala uniknąć zaburzeń zachowania i przeciwdziałania pogłębianiu się wad wymowy.

Kategoria: Powiązane pliki [ 1 ]

	Nazwa pliku	Data publikacji	Rozmiar	Pobierz
	plakat duzy z logo kprm (3).jpg	20-04-06 11:40	17.33MB	pobierz plik: plakat duzy z logo kprm (3).jpg

Redakcja strony: Publikacje, porady Rejestr zmian

• Podmiot udostępniający informację:PP11
• Pierwsza publikacja:Kotuła Barbara2020-07-09 11:23:18
• Aktualizacja publikacji:Kotuła Barbara2020-07-09 11:23:21
• Wytworzenie publikacji:Kotuła Barbara2020-07-09 11:23:18
• Zatwierdzenie informacji:Kotuła Barbara2020-07-09 11:23:18